Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2007

Crisisτουγεννα

Θερίο της αγανάκτησης-βρασμοί εσωτερικοί-βαλβίδες ασφαλείας-ψύχρα παντού επικαθήμενη. Θρίαμβος της υποκριτικής θεώρησης. Ημέρες φθηνιάρικης αγάπης κι αβυσσαλέων ντεκολτέ λυσασμένων ρετουσαρισμέων κυριών κατέκλυσαν τα φαντεζί -υποκατάστατα αντικαταθλιπτικών- χαλαζοπρασινομπουρδελοκόκκινα λαμπιόνια?

Καλά χριστούγεννα γαμωτοχριστόμας - - πολλά σκατά στις μάπες των οχτρών μας.

(εσΎ άραγε έμαθες ποιος είναι ο εχθρός σου?)

Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2007

Το Σύστημα (από μια διεγερμένη γωνιά θέασης του Κόσμου!)

boomp3.com



(μόνο για κείνους -εις πείσμα του εφήμερου-που δεν ανατριχιάζουν ν' ανασκαλεύουν αναμνήσεις μιας αγάπης)




Θρήνος, οδυρμός, χαράμι,κατηγόριες

Κλαις? Να μην ανησυχείς.. Ουδείς δεν πρόκειται γι' αυτό να σε κατηγορήσει. (δεν παύεις μολαταύτα έτσι να αυτοχρήζεσαι ένας ακόμη ανίσχυρος στο χαρακτήρα που γύρεψε στα δάκρυα να σβήσει στενοχώριες)
Κατηγορείς? Για συλλογίσου όμως πρώτα. Πώς το κατώφλι του κρινόμενου διαβαίνεις?Πολυαριθμότεροι όσοι κραδαίνουν κατηγορητήρια των ψυχών από όσους ελαχίστους έχουν το κρίμα για να κρίνουν.
Θύμησες.. ό,τι θαρρείς πως μόνον οι λίγοι κι εκλεκτοί γνωρίζουνε εις βάθος εκείνο σε κατατροπώνει


Ύδωρ, ιχώρ, σκιές και γεωμετρίες

Κάπου στον ορίζοντα ίσως να βλέπεις ακίνητα σημεία -και φυσικά ο παράφρονας δεν είμαι εγώ χαζούλα, πανέξυπνη ξανθούλα. Κυνικός καταχωρητής αληθειών στυγνών μας ηλιθίων είμαι.



Τα rest βαριέμαι endlessly να αποκωδικοποιήσω. Άλλωστε, ποιός βρήκε την πνευματική πυγμή για να τη δωρίσει σε έναν ακίνδυνο παράφρονα? Γενικά, ψάχνεται πολύς κόσμος. Γενικά και αορίστως. Είπαμε, οκ δεν είμαστε της τελεολογικής σχολής αλλά νισάφι. Εκλείπει πια τελείως ο σκοπός απ' τις ζωές μας. Ειλικρινά αδυνατώ να ορίσω τι είναι πια σκοπός για μας. Τι?? Make money? Be a famous boy? Να γαμήσω τη μισή υφήλιο? Να θρέψω το εγώ μου? Να χτίσω σπιταρώνα και να κυκλοφορώ με μια M6? Τι? Να κάτσω να σκάσω για τις αμφισήμαντες σουρεάλ προτάσεις ενός ψυχικά διαταραγμένου ανθρώπου? Να εμμένω-μαζοχιστικά και σε βαθμό κακουργήματος- να ψάχνω απαντήσεις σε όλου του κόσμου τα Γιατί που βασανίζουν κυρίως τους ρομαντικούς? Αυτούς που δεν τσαλαπατούν τις βεβιασμένες επιλογές των άλλων αλλά ούτε και αψηφούν τα λάθη τα δικά τους. Δεν ξέρω man, i'm kinda confused. Η μόνη λέξη κλειδί που μου έρχεται στα ανήμπορα χείλη να ψελίσω είναι..

Δημιουργία. Κάτι για να δημιουργήσεις. Όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν. Μπορεί και όχι. Αλλά γαμώ την κοινωνία i'm sick and tired of those ψευδοελευθέρους τυπάκους (και τύπισσες-εννοείται!). Που έχουν ως ακλόνητο lightmotive το "καλά να περνάμε, στα τέτοια μας οι άλλοι". Πώς τα περνάς? -Ας τα λέμε καλά. Γιατί βρε *~*%# μ?? Τι σου λείπει? Κλασικά απαξάπαντες ξεχνούν πως ετούτος ο κλαμένος κόσμος δεν κατασκευάστηκε με το χαρακτηριστικό του Φαίνεσθαι. Ούστ ρε!! Αχόρταγα μειράκια. Ποσώς να ενδιαφέρει κάποιον τα πώς και τα γιατί. Περνάς καλά? ΠΕΡΝΑΣ ΚΑΛΑ ΡΕ? That's ok. Γάμησέ τα υπόλοιπα. Άσε τις τύχες στις πλάτες αλλονών. Και είμαστε όλοι μια ευτυχισμένη οικογένεια. Διάγεις βίο λυπηρό αδιάφορο, ανόητο και μίζερο? Στα ~~ μας. Από κει πήγαν κι άλλοι. Χα! Σε αφήνουμε αγοράκι αιωνίως να κυλιστείς εις βούρκο ανυποληψίας πλάι με τα old-fashioned σκατά. Τα γνωστά ντε κατακάθια.. Ένα με αυτούς σε θεωρούμε. Εμείς θα σκάσουμε για τα πώς και τα γιατί? Γιατί??


Ύστερα αναρωτιόμαστε γιατί στον πέο δεν λειτουργεί με λογική το σύστημα. Αμ πώς ρε ξόανα ατημέλητα θα συμβεί αυτό? Ποιος το ταίζει το ρημάδι? Η μαμά σου κι ο μπαμπάς σου. Ο αδερφός και τα σκυλιά σου. Οι πολυάριθμοι ερασταί και γαλάζια τα βρακιά σου. Οι μπουρδουκλωμένες εμμονές σου και το υποτυπώδες εύρος του μνημονικού σου. Οι περιορισμένης διαρκείας οργασμοί σου και τα άγχη για το καθορισμένο σου το αύριο. Τα περιοδικά σου φτιασιδώματα στους αμίλητους καθρέπτες και ο lifestyle περιοδικός τύπος που λατρεύεις να μισείς. Η εμφύτη ανάγκη για επικοινωνία και οι αναπόφευκτες συγκρούσεις με τα κάθε λογής επικοινωνιακά ατοπήματα. Τα meaningless υφάκια και τα χαζοβιόλικα υποννοούμενα καθώς επίσης η υπέρμετρη ωραιοποίηση του πρώτου τυχόντα που θα εκστομίσει μια ατάκα της πούτσας. Έτσι απλώς να σε παρηγορήσει. Αργότερα, θα φροντίσεις άκομψα να κλείσεις τις επικοινωνιακές στρόφιγγες που θαρρούσες αφελώς πως ένωναν τα εγκεφαλικά υγρά σας. Τι άλλο? Πολλά! Μα είμαι too lazy for this. Ακόμα δε συνήλθα. Πού θα μας πάει. Με μιας την κορυφή του Everest δεν βάλαμε ως στόχο να την κατακτήσουμε. Πρώτα διαβαίνεις τους λοφίσκους. Ύστερα όλα τ' άλλα έρχονται. Μπορεί και όχι. Δώστου μια προσπάθεια όμως. Μην το αφήνεις έτσι. Διαφορετικά ποτέ δε θα μάθεις. Αυτό είναι το συγκλονιστικότερο. Κάποια πράγματα δε θα τα μάθουμε ποτέ. Όχι γιατί μας είναι άπιαστο όνειρο η μάθησή τους, εκτός πνευματικού πεδίου μας αλλά διότι ενώ μας δόθηκε η ευκαιρία αρχικώς να τα εξερευνήσουμε, εμείς μείναμε με κείνη την πρώτη ευφορία που διακατέχει την πλειοψηφία των ρομαντικών-ηλιθίων να ατενίζουμε σιωπηρά την ακαταμάχητη γοητεία που εξέπεμπε το πελάγειο μυστήριο-obviously ένα διαστρικό συνονθύλευμα χρυσόσκονης. Και έκτοτε το παιχνίδι χάθηκε. Τι χάθηκε? Δεν έληξε ποτέ! Τι κρίμα.. Θα θυσίαζα ακόμη και την άδειά μου για μιαν επιστροφή σε κείνη τη βραδιά. Να δώσουμε ένα τέλος, έστω και θλιβερό. Να λυθεί το μυστήριο! Απαντήσεις.. για ερωτήσεις που δεν πρόλαβαν ποτέ να γίνουν.

Αλήθεια, i could use a vacation from this.

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2007

Jassu Malaka



Νομίζω ότι τελικά αναφέρεται σε μένα

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2007

Με 13 ανώνυμες βρισιές

i] Γαμώ το χριστό μου
ii] Γαμώ την παναγία σου
iii] Γαμώ τον εαυτό σου
iv] Γαμώ και του μουνί που σε πέταξε
v] Γαμώ την αλητεία σου
vi] Γαμώ και το χριστό σου
vii] Γαμώ το διάολό μου
viii] Γαμώ και την κηδεία μου
ix] Γαμώ το όνειρό μου
x] Γαμώ και το μυαλό σου
xi] Γαμώ τις εμμονές σου
xii] Γαμώ το κύρος σου
(13) Γαμώ και την επώνυμή σου ανωνυμία

hint: μην ρωτάς αν η κοινωνία είναι άδικη προς εσέ. Μπάσταρδο πλάσμα! Εσύ κι εσύ κι εγώ κι πάλι εγώ δίνουμε λίγο από το νεύρο μας για τον κοινωνικό ιστό.

Ακολουθεί υψηλή ανάλυση των αιτιών της χαμηλής αποδοτικότητας. Όταν ο συνδυασμός μηχανών, ανθρώπων, υλών και της μητέρας Επικοινωνίας σοκάρει και τον πλέον ευφυή νου.. Τότε διακρίνεις πόσο σαθρά είναι ακόμη τα gorgeous υπέρλαμπρα οικοδομήματα των πολιτικών, οικονομικών, κοινωνιολογικών και ψυχολογικών επιστημών. Ναι καλά ρε ό,τι πεις.

(σπανιότατη ηχηρή καφρίλα από ένα παρελθόν πανίσχυρο)
boomp3.com

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2007

Αντισταθείτε (ΡΕ)

Αντισταθείτε

σ’ αυτόν που χτίζει ένα (μικρό) σπιτάκι

και λέει : καλά είμαι εδώ.

Αντισταθείτε σ’ αυτόν που γύρισε πάλι

και λέει : Δόξα σοι ο Θεός.

Αντισταθείτε

στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών

στον "κοντό" άνθρωπο του γραφείου

στην εταιρία εισαγωγαί - εξαγωγαί

στην κρατική εκπαίδευση

στο φόρο


σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

Αντισταθείτε

σ’ αυτόν που χαιρετάει απ’ την εξέδρα ώρες

ατέλειωτες τις παρελάσεις

σ’ αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει σμύρναν

σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

Αντισταθείτε πάλι σ’ όλους αυτούς που λέγονται

μεγάλοι

στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε

στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες

σ’ όλα τ’ ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε

πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι

σ’ όλους που γράφουν λόγους για την εποχή

δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα

στις κολακείες τις ευχές τις τόσες υποκλίσεις

από γραφιάδες και δειλούς για το σοφό

αρχηγό τους.

Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών

και διαβατηρίων

στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη

διπλωματία


στα εργοστάσια πολεμικών υλών

σ’ αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια

στα θούρια

στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους

στους θεατές

στον άνεμο

σ’ όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς

στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας

ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ αντισταθείτε.

Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την

Ελευθερία.

(……..)

Και συ λοιπόν

στέκεσαι έτσι βουβός με τόσες παραιτήσεις

από φωνή

από τροφή

από άλογο

από σπίτι

στέκεις απαίσια βουβός σαν πεθαμένος:

Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν.




Μιχάλης Κατσαρός


Το BurnTheTrEnD (και πάντα με τη σύμφωνη γνώμη του Λogic.EnD.Chάοs) προβαίνοντας σε μια σπάνια για την ιδιοσυγκρασία του κατόχου του κίνηση, δημοσιεύει ένα ποίημα τρίτου. Ως μια ποταπή υποσημείωση προσθέτω πως τα παραπάνω απλώς παρακινούν να αντισταθούμε. Το πώς όμως ενεπλέκει το δυσθεώρητο ακόμη και για ρεαλιστές ποιητές εγχείρημα της πολύπλευρης ανάλυσης όλων κείνων των ανθρώπινων παραγόντων που συνθέτουν αυτό που καλείται κοινωνία.

Critical hints



  1. σ’ αυτόν που χτίζει ένα (μικρό) σπιτάκι και λέει : καλά είμαι εδώ.
  2. Αντισταθείτε σ’ αυτόν που γύρισε πάλι και λέει : Δόξα σοι ο Θεός.
  3. σ’ όλα τ’ ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε
  4. σ’ όλους που γράφουν λόγους για την εποχή δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα

Εμπρός ρε αντισταθείτε! (εντωμεταξύ εγώ έχω κάτι δουλίτσες τώρα, δεν προλαβαίνω τώρα να προβάλλω τις δικές μου αντιστάσεις). Κάντε το για μένα (or die)


Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2007

βlack

Μπορεί οι emos να είναι το το ανακριβές αντίστοιχο των απανταχού κάγκουρων (εφηβικά και μετεφηβικά), άρα και να χαίρουν του αμέριστου μίσους μας, εντούτοις σήμερα κατέληξα στο εξής:
Είμαστα όλοι κατά βάθος emos. Το γιατί δεν αναλύεται (γιατί με πιάσαν τα συναισθηματικά μου και είναι τότε που η λογική ανάλυση και επεξήγηση κατατροπώνεται από τόνους απογοήτευσης)

Επίσης, τα blogs ήτανε^ και πολύ άκυρη φάση. Αν δεν έχεις την "άνεση" να τα διαχειριστείς (γιατί.. έτσι)

Άλλο συμπέρασμα: τα αναπάντεχα ρεπό είναι ευπρόσδεκτα μόνον για όσους έχουν έτοιμες τις λύσεις*. Ειδάλλως να φύγουν και να μην ξανάρθουν.

άσχετο συμπέρασμα: ήσουνα τελικά κι εσύ μιαν οπτασία άκυρη. Ας είν' ελαφρύ το αέρι που σε φυσά.



^και εξακολουθούν (αλλά αυτό απαιτεί την ανάπτυξη μιας νέας επιστήμης προκειμένου να εξηγηθεί)
* whatever εξαιρουμένου το να παρακολουθήσεις όλες τις άκυρες ελεεινότητες της γκρι τιβί, να διαβάσεις όλες τις παπαριές του διαδικτύου, να κάτσεις να γράφεις ένα ποστ.


σημερινά blogs της παράνοιας
ο σας γαμάω (τον είχα σταμπάρει από καιρό, σήμερα τον ξαναπέτυχα-ενσυνείδητα "τρελλαμένος")
ο ότιναναιπαλουκάρι (μην κάνεις τίποτε άλλο: απευθείας στα polls). και μόνο για τη λέξη "κιναιδομπολσεβικός" αρκεί

τέλος (εκτός από άκυρη τελικά ήσουν και πολύ emo!)

update:

Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2007

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2007

Σε είδα!

..κι εκεί που ορκίζεσαι πως τα είδες όλα σ' αυτή τη γαμοζωή, έρχεται ο μαγικός κόσμος του διαδικτύου για να σε επαναφέρει στην πραγματικότητα. Που αναμφίβολα είναι πολύ περισσότερο καγκούρικη απ' όσο φαντάζεσαι.
Επειδή λοιπόν έχουμε βοηθήσει στην ανάπτυξη δήθεν ανοιχτών κοινωνίων-αλλά τελικά που ασφυκτιούν μέσα στη δήθεν τους ανελεύθερη ελευθερία έκφρασης υπάρχουν τα κατάλληλα εργαλεία που βοηθούν κάθε λογής αποκάιδο να κυνηγήσει μια δεύτερη ευκαιρία.
Βλέπεις ένα γκομενάκι (sic) κάπου στη στάση, στη σχολή στο περίπτερο ακόμη και στο απέναντι διερχόμενο αυτοκίνητο (!!??!!!) αλλά δεν.. Σου γυάλισε αλλά δεν.. Ήθελες να της μιλήσεις αλλά δεν.. Απλά την κοίταζες σα χάνος ωσότου να αποευθυγραμμιστούν τα βλέμματά σας απότομα. Κι εσύ βρε μαλάκα αρχικάγκουρα εναποθέτεις τις όποιες σου ελπίδες στην ιντερνετική αγγελία αναζήτησης "κατόπιν εορτής"??

ότιναναι ρε πούστη μου γαμώ το φελέκι μέσα, ότιναναι..

Βλασφημίαι

Ο Παρασκευαϊδης πιστεύει στη μεταθάνατον Ζωή. (αφελώς)
Ο Παρασκευαϊδης πάσχει από CA υψηλού βαθμου (ατυχώς)
Ο Παρασκευαϊδης θέλει να ζήσει (ανθρωπίνως)
Ο Παρασκευαϊδης είναι ο "δούλος του Χριστού". Ο Χριστός σώζει. Οι έλληνες γιατροί όχι. Στην Αμερική υπάρχουν ελπίδες.
Ο Παρασκευαϊδης επιλέγει το βέλτιστο δυνατό για εαυτόν (θεμιτό).
Ο Παρασκευαϊδης "παρέκαμψε" τη λίστα αναμονής χάριν της εξέχουσας θέσης του (αήθως).
Ο Παρασκευαϊδης προσεύχεται (προφανώς..) για άμεση εύρεση συμβατού δότη. Στην ουσία προσεύχεται για τον ερχομό ενός ακόμη θανάτου. Όμως δεν ταράσεται από τούτη την ολοφάνερη ηθική ανακολουθία. Γιατί είναι όλα "θέλημα θεού".
Ο Παρασκευαϊδης τις δύσκολες αυτές ώρες αμφιταλαντεύεται μεταξύ δύο θέσεων: "έφταιξα κάπου, γι΄αυτό πρέπει να φύγω"? ή απλώς "έτσι το θέλει ο αφέντης μου, να με πάρει κοντά του στους ουρανούς της αληθείας"?. Όσο θα βρίσκεται εν ζωή θα ρέπει "λογικότατα" στο πρώτο. Λίγο πρότου το τέλος θα ασπαστεί το δεύτερο. (το σύνδρομο της απροσδιοριστίας..)

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2007

Ασύνδετα, αφόρητα, βαρετά κι αναμενόμενα

Είναι λίγο γελοίο να βλέπω στο άλλο site απάνω δεξιά ότι κάτω από την ταμπέλα "συνεργάτες" υπάρχουν δύο nicks τα οποία-οποία σύγχυσις!-αφορούν το ένα και το αυτό πραγματικό πρόσωπο. Από την άλλη, βαριέμαι τόσο αφόρητα να το διορθώσω που τελικά το άφησα. Και μόνο που μπήκα στον ελεεινό κόπο χτισίματος (sic) νέου "blog", ε αυτό συνιστά μοναχό του ένα θαύμα. Οπότε ξεκόλλα τυχαίε αναγνώστα, ο tr-end-y είν' ο lao. Το καλοσκέπτομαι καλύτερα και ίσως και να είμαστε και συνεργάτες, εγώ και ο άλλος μου εαυτός.
Τέσπα. Είναι όλα διεργασίες. Φυσικές, ανθρώπινες, βιολογικές, χημικές, θερμοδυναμικές, κοινωνικές, πολιτικές (..), σεξουαλικές, διεργασίες του ελλόγου και του παραλόγου. Αύριο θα είναι άλλη μια μέρα του θανάτου. Η ανθρώπινη ασυνεννοησία θα σημειώσει ένα ακόμη ενταγμένο βήμα σαχλής προόδου. Κάποιοι θα πληρωθούν με 22,5 γιούρο επιτελώντας αδιάκοπα την μηχανική εργασία που τους ανατέθηκε. Κάποιοι θα στρογγυλοκάτσουν αναπαυτικά στις δερμάτινες πολυτελείς διευθυντικές καρέκλες. Ένας θα στέκει ανάμεσά τους-κει στο όριο του χάους.

-επερχόμενα stuffs: η αλητεία του νέου κοκ, τα αιμοβόρικα μπλε στρουμφάκια, η καγκουρίαση σε όλες τις τις εκφάνσεις, οι τρεις "καλύτεροι"* ελληνικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί

καλά αυτό το γράφω και τώρα
  1. http://www.bestradio.gr/
  2. http://www.877.gr/
  3. http://www.kosmos936.gr/

σημειωτέον πως ο εν λευκώ αργά μα σταθερά αποκαθηλώνει στις προτιμήσεις μας τον best ο οποίος οφείλει να κάνει και καμιά ανανέωση στην playlist του ειδικά στην prime time zone (sic!!). σταθερά ανερχόμενος επίσης ο era cosmos (όχι όμως όλες τις ώρες). περισσότερα για το e-radio στην ελλάδα άλλη φορά. τις μουσικές τις ακούς, μην τις υποβάλλεις στην βάσανο των περιττών σχολίων. Πάντως ένα τέτοιο κομμάτι ούτε καν αυτοί οι σταθμοί δεν το χουν παίξει. Τελείως κουφό όμως ε?

* όπου "καλύτεροι".eq.μη καγκούρικοι (το κέρατό μου μέσα)

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2007

Αναπόφευκτη ταύτιση συναισθημάτων..

Εψές έπεσε σχετική διαίτα.
Φούρνοι πολλοί γκρεμίστηκαν.
Την βγάλαμε δίχως ψωμί στο πιάτο.
Κέρδισε ο γαύρος στο cl.
WoW!
Προσευχόμεθα οι άπιστοι γοργά να κινηθούν οι εργασίες ανακατασκευής των.


Ασφαλώς και η "τρελλή χαρά" επισκιάζεται από την βαθιά επίγνωση της τρελλής χαράς που κατέλαβε το παρασημοφορημένο είδος των καγκουροειδών. ΒΡΕ ΧΟΥ ΚΛΩΤΣΆ που θα 'μαστε ίσα κι όμοια στα συναισθήματα. Απαξιώ. Χεστήκατε. Το ξέρω. Τέλος. Ύπνο. Ξύπνα

Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2007

Η αταξία στις ψυχές μας ανέκαθεν θριάμβευε

Αν και είμαι σε βαρέως busy mode τους last n μήνες (όπου n≈ηλικία μου) δημιούργησα (sic) το ετεροθαλές αδερφάκι του Λogic.EnD.Chάοs.

BurnTheTrenD mothafuckers.

Φυσικά ο τίτλος είναι ηθελημένα κοινότοπος. Καθρεπτίζει τις βάρβαρες δόσεις trendy-λας που δεχόμαστε τουτοιοτρόπως κι ανηλεώς σε κάθε μας νωχελικό κι αβέβαιο βηματισμό προς τις επάλξεις αποδεχτών από την κοινωνία ιδανικών. Και το nick αφόρητα ανέμπνευστο. Πρέπει όμως να είσαι trendy για να μην σε εγκαταλείψει ποτέ η έμπνευση? Αυτά είναι απλώς ταμπέλες. Τουλάχιστον υπάρχει εντός του η αμφισήμαντη αμφίσημη (το κέρατό μου) λέξη EnD. Αυτό θα το δούμε αργότερα.

Για ένα είμαι grandee-βέβαιος: ό,τι κι αν λεχθεί, ό,τι απίθανοι-υπέροχα απίθανοι-συνδυασμοί πλήκτρων κι αν πατηθούν, όσο λογικό κράξιμο κι αν διοχετευθεί μέσω ψυχρών συνδέσμων διαδικτυακών όλα τούτα δεν θα αποτελούν πάρα μια μαλακία και μισή. Στην πραγματικότητα η ζωή δεν βρίσκεται καν εκεί έξω.

Τέσπα. Κατά τα λοιπά, και το παρών blogάκι θα ανανεώνεται με τους γνωστούς κλασικούς απεριοδικούς ρυθμούς του μεγάλου και "σοβαρού" αδερφιού του. Σε ό,τι αφορά το ύφος, χμμ... το κόβω για φλογερό αγκίστρωμα εν αρχή από τις ορθολογιστικές λαβές ασπίδων της αμύνης αλλά κάτι μου λέει πως εν συνεχεία θα μεταπέσει σε άμμετρους ρεαλιστικοποιητικούς στοχασμούς.

Το μόνο σίγουρα για την ώρα: απαξιώστε κομψά τους κάγκουρες της κοινωνίας όλης. Κάθε λογής ε?

Τα καγκουρώ στον ελλαδικό χώρο

Είναι εντύπωσή μου ή "πράγματι" η συνομοταξία των καγκουροειδών ολοένα και πληθαίνει-αυξάνεται-θεριεύει- την κοινωνία κυριεύει???
Ω ναι μα και βέβαια ισχύει.
Τούτο ουδόλως με αποτρέπει από το να ευχόμαστε κάθε που τους συναντάμε να βρουν το θάνατο που τους αξίζει: μάλλον από ανακοπή λόγω ισχυρού σοκ αφότου τους την είπε κάποιος άλλος κάγκουρας στα φανάρια. Τέσπα. Πεθάντε ρε! Θα ζήσω και χωρίς εσάς. Και η γαμωκοινωνία επίσης.

Δυο σημεία απλώς:
  1. γεωγραφικά παρατηρείται υπερπληθώρα από καγκούρια εις την βόρειο ελλάδα. ο νότος μάλλον υπολείπεται τουλάχιστον ποσοτικά (πάντα βασισμένος στο κλασικά ριψοκίνδυνο sport μίξης ελλιπών προσωπικών προσλαμβάνουσων παραστάσεων και της ανυπέρβλητης διαίσθησής μου).
  2. είναι γλίτσες. τέλος

Κάγκουρα λοιπόν, άι γαμίσου.